τριπλωπία

η, Ν

ιατρ. οπτική ανωμαλία κατά την οποία βλέπει κανείς τρία είδωλα ενός αντικειμένου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τριπλός + -ωπία (< -ωψ, βλ. λ. ὄπωπα), πρβλ. μυ-ωπία].